Yazmak İstedim
Hastalandýn ya sen, düþtün yataða
Sensiz saplandým ben kaldým bataða
Hani benzetirdin beni bir daða,
Daðýnda bir ceylan olmak istedim…
Seninle bil ki ben, bildim dünyayý,
Seninle dokudum, ördüm hülyayý,
Kalbinin içinde gördüm simyayý,
Ne olur býrakma, kalmak istedim.
Bazen kýrar yýkardý bir tek sözün,
Fakat sanki melekti kalbin, özün,
Masumca bakarken gözüme gözün,
O göz bebeðinde donmak istedim…
Aylar var, yýllar var, bir tek sen yoksan,
Baþkasýnda pek yok, ya bende çoksan?
Þimdi tekrar coþup, içime aksan…
Zihnime bakýp da görmek istedim.
Yavrularýmýz var, dur gitme, ölme!..
Goncaya doymayan gül gibi solma.
Azrail gelince kimsesiz kalma,
Tek elinden seni, almak istedim…
Sen gittin, çocuklar oldu periþan.
Çalýþmaz oðlumuz tembeldir inan,
Kýzýmýz hep hýrçýn durmuyor bir an.
Ben senin hâlini sormak istedim.
Hayatta bir vefa görmedin benden,
Bir tatlý kelime bekledin dilden,
Sanki birden tekdir görmüþçe elden,
Her þeyin farkýna varmak istedim.
Allah’týr þahidim, ettim, eyledim.
Belki hep seni kýrdým, kem söyledim.
Yavandý bu gönlüm, sende yayladým,
Þimdi kar yaðýyor, donmak istedim.
Masamda kitaplar, yýðýldý kaldý,
Komþular dün gece her þeyi aldý,
Memurlar bu sabah kapýyý çaldý,
Onlara haczolup gitmek istedim.
Yine temizlik yap, akþama kadar,
Olsa da olmasa da hepsi kader…
Tozlu raflara baktýkça hep keder,
Doluyor içime, silmek istedim.
Bir an bedenimi terk edip, attým;
Sensizliði mutlak hâliyle tattým
Kavuran acýmý ruhuma kattým
Dünyama hýzlýca dönmek istedim.
Piþmaným desem de dönülmez geri,
Ölümün sevdada yok mudur yeri?
Ey tek sevabým benim, Þirin Peri!
“Seni seviyorum” demek istedim…
Ey Sevgilim, Caným, Biricik’imdin
Nerelerden koptun, gönlüme girdin
Doymadan sana ben, uçmaða vardýn.
Bir içre binler kez ölmek istedim…
Þiirdir abartmýþ, yazmýþ deseler,
Ya benim gibi onlar da sevseler?..
Ýnançta yeri yok diye, bilseler,
Belki bir günah çýkartmak istedim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.