Güz Bitimi

tut ellerimi
iþe yaramaz cüssemi
býrakma bu serseri meydanlarda
kar yaðmadan
bir hatýr kahvesi içelim
sakýn býrakma
sevdam senin kadar ince
sonra
daðlarýmda karlar erimez
günbatýmýnda donar kuþlarým

býrakma diyorum
dolunayda tufanlarým kopmadan
son türküler söylenmeden
ve kar yaðmadan
eski bir sehpa
iki çay
bir de
yarým kalmýþ
ikinci el bir aþk kalsýn

doyumsuz aþklarýn geceleri
yasaklý þiirlerimizden
þaraplarýn kýrmýzýsýna
günahlarý yazýlsýn tanrýca
bu hallerim ve yalancý bakýþlarýn
girsin amel defterine

bir günah ki
kaç duruþmalý
hangi yýl
hangi gün biter cezasý
daha kaç kadeh içtirir

senden sonra
mahpus demirinden
dört tarafým kuþandý
anlamýný yitirdi, tükendi þiirlerim
anlamlý cümlelerim hepsi ihanete uðradý

kafiyesiz þiirler yazmaya baþladým
çünkü sýðamadýn hiç bir kalýba
þimdi ben bütün þiirlerimi silsem
satýrlarým aþkýnýn boþluðunda kalýr
müzikler notasýz
günlerim gecesiz
ve sensiz....

artýk soðuk yaðmurlar yaðacak
kirpik uçlarýma asýlý yaþlar çiy tutacak
kalbim reddediyor süzülüp gitmeni
düþüyorsun baþýmdan ayaklarýma
büklüm büklüm teslim oluyorum
sessizce

güz mevsimi bitmek üzere
seninde biryerlerin incinmiþtir
durma
anlat
hayallerin nasýl sular altýnda kaldýðýný
gözlerin nasýl arkadan baktýðýný

o gözlerin ki kurþuni renkten
bulmaya dört mevsim gezdim
.........
Sosyal Medyada Paylaşın: