Tamara! dünya güzeli kadýn! Dolanýyorum sularýnda Seni hiç olmadýðý kadar sardým dünyama Ne derlerse desinler Bil ki tutkunum sana Ve gerçektir ki Yakarým dünyayý uðrunda
Bakýþlarýn dolanmýþ her tarafýma Nefesim ciðerlerimi yakýyor Elini uzat tamara Belki yardým eder yaradan Uzanýrsýn civarlarýma
Þimdi ay sulara seni yazmýþ Tenine çalýyor gece soluksuz çalan naðmeler eþliðinde Bekliyorum ýþýðýný
Tesiri çok aðýr sevdanýn Düþündükçe seni içime gömülüyorsun gördükçe seni kayboluyorsun
Ah Tamara Yollarýn; Deniz misali göl sularý Buz tutan dizlerim Ve Yaþlý gözlerim ile geliyorum sana
Yazýlmýs fermaným Kurulmuþ tuzaklar Öldürecekler beni Güzelliðine doymadan Bu gece beni senden alacaklar Yine de geliyorum sana Bu cesaretimi ancak ölüm yenecek
Gücümü bin kat artýran Gözlerin geliyor aklýma Ama nafile Sular çekiyor beni
Uyan tamara kötülükler öldürüyor beni
Yazgýmýz böyleydi ki Kötülükler bir yýldýzýn gölgesinde gizlendi Sana ulaþmadan Hile ile boðdular beni derin göl sularýnda
Ama son defa göreyim seni Göðün en saf hali bakýþlarýný Kainata edebi bir temas olarak býrakayým
Ah tamara Uyumak vardý dizlerinde Aþkýnda fani dünyayý eritmek Ve bedeninde yok olmak
Keþke Göl sularý yerine gözlerinde kaybolsaydým Yaradan affetsin ki Ancak o zaman Ýsyanlarým biterdi
Olsun tamara Sevgimiz kimseyi incitmeden Boðuluyorum iþte Sen bunu ayrýlýktan sayma Ruhum ebediyen seninle olacak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Haylaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.