AMA OLDUK LAL OLDUK

Teknoloji çaðdaþlýktýr diyerek.
Gece gündüz internete girerek.
Et yerine siyah havyar yiyerek.
Biz unuttuk tüm iþleri hal olduk.
Konu komþu dost akraba lal olduk.

Ýþ düþmüyor, artýk defter kaleme.
Her odada biri dalmýþ aleme.
Kanka, hello, as ve selam dileme.
Boþ beleþlik yarýþýnda sel olduk.
Ana baba çoluk çocuk lal olduk.

Konuþacak kelimemiz kalmadý.
Medeniyet kör topal yol almadý.
Doluya doldurduk, boþu almadý.
Ýlim bilim yarýþýnda kel olduk.
Akrabalar, bacý kardeþ lal olduk.

Elem, tasa, yeis, keder kayýptýr.
Gogle icat oldu, mertlik ayýptýr.
Endiþe yerlerde duygu zayýftýr.
Gölde filiz verdik, kuru dal olduk.
Kelam bitti, biz kimsesiz lal olduk.

Ata yadigarý oyunlar kayýp.
Okçuluk ve cirit çok banal ayýp.
Kimse söz dinlemez, webden ayrýlýp.
Bir medya sersemi sarhoþ zil olduk.
Muhabbet kalmadý artýk lal olduk.

Dertler günden güne azalmaz artýk.
Bu melanet, evde açtý bir yýrtýk.
Oðlan iki metre, bir uzun sýrýk.
Biz gönülde garip, sanki sol olduk.
Nasihat kar etmez, artýk lal olduk.

Ebeveyn dinlenmez, eþek revaçta.
Papçi, mapçi ile yoðun savaþta.
Bunun suçu bizim, hem de en baþta.
Bir yaban meyvesi, ham ve kal olduk.
Örnek olamadýk müzmin lal olduk.

Zaman mý deðiþti, insan mý azdý.
Ruhunu satanlar kuyular kazdý.
Biz sahip çýksaydýk, bunlar olmazdý.
Ne çaya set vurduk nede göl olduk.
Medeniyet yarýþýnda lal olduk.
06.12.2020 Muammer KARS

















Sosyal Medyada Paylaşın: