KİMSESİZ VE KEDİ

Mevsimlerden kýþ, hava ayaz
Her yer olmuþ kar, rengi beyaz
Soluk bir delikanlý montsuz
Dýþarda yalnýz ve tanýnmaz

Sordu sahipsiz kedi
Senin adýn neydi
Cevap vermedi
Dalgýn ve algýndý

Evvela konuþmadý, biraz oturdu
Aðlamaklý oldu, gözleri doldu

Sonra toparladý kendini
Açtý kediye yürek inini
Kah söyledi kah aðladý
Yardan yediði acý hançerini

Bir yar uðruna harap olunur mu kedi
Gönüldü ferman dinlemedi
Baðlandý imkansýz bir aþka
Ýçten içe, derin derin inledi

Sevmedi yar bu bünyeyi
Görmedi yürekte sevgiyi
Baðlandý bir dýþ güzelliðe
Mahkum etti beni kimsesizliðe
Acý çeken gönül ölüm düþledi
Ölümün sonu hayýr deðildi

Kedinin Kimsesize içi yandý
Yüreði acýlar içinde kývrandý
Ve sonra döndü dediki
Yarin sýzý geçmiþte kalakaldý

Kimsesize bu teselli olmadý
Zaten soðuktan hali kalmadý
Öylece yerde kas katý kesildi
Sonra canýný Azraile teslim etti

Kedinin içi cýz etti
Sevgiden nefret etti
Yari bulup yanýna vardý
Olanlarý hemen anlattý
Yarin yüreði bile sýzlamadý
Kedi yarin gözünü aldý

Kimsesize gözü bir borç bildi
Götürmek için ölmek gerekti
Az ilerde yanan bir teneke
Ölmek için acýlý ve sancýlý bir yerdi

Kedi umursamadý
Alevler içine daldý
Kimsesiz, bir dost
Bir de yar gözü kazandý
ZahiriTeheyyüç


Sosyal Medyada Paylaşın: