Günah kemirir insaný Denizi görmek mizan gibi Yutkun ilâ gör Gül eðlen o zaman Eðlen gül Ve vuruþ Kendinle
Dinle dedim! Kalbine atýlan ok’u Oku da adam ol hâzreti adem olmasan da olur
Ol’mak için Bu raký devrilmez Ustasýdýr ehlinde Karuþmak için çare degil Bu insan ölür makamýnda makber olur Sen ol’ma peþinde gez Ķör/ebe benimle ilgilenme Ben þimdi aþýyorum Dost insan ile olur
Ol demem o ki Yüreðin dostunla Hadi gel Anne!
Gönül dolduruþta kavgalýdýr Dol bir sapa ayrancý olana Doyur yeterki Ekmek için çarpýþan yürekleri gör Bir de Ve boðularak doyur Þiir bana lazým deðil
Cem vaweylâ da iken Ebruli olur gülüþler Bir taraf koku Bir taraf kokudan yaþayanlar demiyorum
Sürgün göz Kývrýlân burun Gönül doyurmayý da bilir Bir b’okla Sen kuþa yem bil Kanatsýza çöp yeterki
Rýzâsýnda ölmek iyidir Ölüm de þifâdýr Bite Pireye Fareye Yýlana Sen hayvana ekmek ol Velhâsýl Ol’mayý bekleyene Ýlaç bile olma bazen Çünkü; Kuþlar ölür Akþam olur Birileri kendine çeker Ölmek diye birsey var anne Sen kurtçuklarýný doyur yeter ki Canýn saðolsun Can/an olsun
Ben ölüp ölüp diriliyorum Voltasý yerlerde bir ok bir yâyla
Ölmek yakýþmaz hayvana Yazýktýr Velhâsýl
Sen dirilerek öl Söndür kendini benimle Sýnav kopyâ ila geçilmez Herkes ve herkes’im olsun Allah’a El ilâ dua etmek gösteriþsiz olmalý
Herkes kendin ilâ Sýr’ /mir’/kelâm Sýr mir kalem
Tûp daðýt yangýndan Ölmek ne cezbedici bugün Insan bu kadar düsmez Düsürülmez Ben Ýnsani (k)amil Ol insan Ýn sanki olmuþþun Ýki ruhunlâ ... Gezgin i mgeler Yunus tapancý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şems i virdane Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.