Onlar ki memleketin çimentosu-harcýdýr
Manevi bekçilerim, kollayan týlsýmlý el.
Saygýsýzlýk edenler bilinsin inkârcýdýr
Savurur nâdanlarý ilimden esen bu yel.
Anadolum Türk yurdu, hep ayaða kaldýran
Zemzem ile yýkayýp tütsülere daldýran
Aþiretten devlete taþýyan birer vezir!
Dört manevi direkten; birisi Hazreti Pir!
Doðum yeri Taþköprü, sene bin dört yüz doksan
Yetim açar gözünü, tuzak dolu acuna.
Eðer arkan yok ise, çiçek gibi de koksan
Gerçekçi gönüllerin, deðmez burun ucuna.
Rabbim öyle diledi, müþvik bir el uzandý
Küçük öksüz sabýrla gerçek ilim kazandý.
O yüzden kalbinde hiç, býrakýlmamýþtýr kir!
Dört manevi direkten; birisi Hazreti Pir!
Akabinde Ýstanbul, Fatih’in medresesi
Ýlmek ilmek dokuyup, eksiðini týkadý.
Kýyamet’e kadar da, yanký bulacak sesi
Tokâtî dergahýnda irþat edip yýkadý.
Kuþandýðý hilafet mürþitliðe bir öndü
Ilgazlarý aþarak doðduðu yere döndü.
O ki veli halkasý, tarikat ehline mir!
Dört manevi direkten; birisi Hazreti Pir!
Ýlim-irþat vaazla zaman uçup geçerken
Halveti ýþýðýyla, kötülükler savuþtu.
Ömür denen kadehten faniliði içerken
Yetmiþ dokuz yaþýnda, Rahmanýna kavuþtu.
Bilen var mý elveda, neden böyle acýdýr?
Beþ asýr Kastamonu pirine duacýdýr.
Çaðrýlýnca durulmaz, emrederse ki; Bir!
Dört manevi direkten; birisi Hazreti Pir!
Ýsmail SÜKLÜM
05 Aralýk 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.