Dost ilə düþmanýný seçə bilməyənə,
Ýþim düþər deyə þeytana belə əl verənə,
Sənlə eyni fikirdə,onunla eyni fikirdə,
Sadəcə öz çýxarýný güdənə,gümüþ güllə.
Bu insanlarýn toxumunda kin tozu var,
Mövsümlər kimidir onlar,sabah yoxlar,
Ayaqlarý palçýxda gəzər,ruhlarý nəm qapar,
Min yaxþýlýq et, üz görəndə qudurarlar.
Səni tanýmazlar,axtarmazlar çəkərlər özlərini
Sonra qayýdarlar burunlarý daþa dəyən kimi,
Heç kimi bəyənməzlər,ən ali fikirlidir onlar,
Gümüþ güllə gələn kimi,
Gecə belə örtməz cəsətlərini.