Dilinde tüyden bitirilmiþ bir Tanrý; ellerinde bulaþýk Zihnin þapýrdattýklarý...Kaçta kaçýsýn ki varlýðýn? Ey yokluk denizinde sektirilen biricik çakýl taþý Dipleri boylarken çizdiðin halkadan mý bu cesametin? Tanrým, küf baðladýðýn yerlere ýþýðýný lütfet, lütfen izan ve merhamet
Paraben kabuk baðlamýþ zihin; koruyucu bir aydýnlýk sanýr bunu Zihni Kaþýdýkça dökülüyor dilinden biteviye yitikliði; yoklukla aldanýr Zihni Ýnkar edecek ama varlýðýna güç yetiremez zihin; biricik yalnýzlýðýnda Zihni Daðlarý Denizleri Kuþlarý bilirde... Sýrtlana omuz verir, yine söver bizim Zihni Tanrým, affýna bir yol bulmak için Ýzan lütfet, lütfen Ýzan ve merhamet
S(y)N
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sahir Neva Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.