okyanus mavimm

sakladýðým saklým...
sanma sana olan sevda biterde gider.
sen herkesin bildiði saklanan deðilsin.
sen;
gizlice sarýp sarmaladýðým
gizlice gizli saklý masallara iliþtirip
göz önünde göstermediðim...
sen;
sadakatle açýk avuçlarýmdan düþmeyen
hoyrat denizin dalgalarýndan kýyýya vuran
ama vurgunlarýný belli ettirmediðim...
sen;
romanlarýn son sayfalarýna sakladýðým heyecan,
bilinmeyen yanlar kadar bildirmediðim...
sen;
gündoðumunda doðan
günbatýmýnda batan güneþ yangýný...
gökyüzünden aþýrmak istediðim ufuk çizgim...
sen;
güldalý gibi incecik
ince eleyip sýk dokuduðum akþam yýldýzlarýmda parlayaným...
sen;
sancý dolu akþamlarda kývranýrken
beni geçiþlere çekenim...
geçmiþimden geleceðime geçiþ olaným...
sen;
güneþ yangýný,
gönül aðrýsý,
ömür sancýsý...
sen;
sen olaným,
gizlim,saklým
gizlisaklý sevdiðim , gizli kapaklý özlediðim
özelim özlenenim...
sen;
dün gibi yarýn, bugün gibi dün...
hergerçek kadar yalan, her yalan gibi dürüst...
bir can kadar var bir var gibi yok...
bildiðim kadarýyla bildirmediðim,
bilmediðimi bildirenim...
sen;
vucut zerrelerindeki tuhaflýk...
iç geçiren, iç geçirten...
keþkeler kadar keþkesiz,
iyki olanlar kadar umursuz...

sen; su damlalarýnýn çoðalýp boyumu aþýran dalgasý...
sen; çoðalarak gemime deniz olan...
sen; büyüyen beni içine alan,
kendi varlýðýný aþmýþ;
OkYaNuS mAvÝm...
... ... ...

Sosyal Medyada Paylaşın: