Serzeniş
Dermaný aranýlýr dururmuþ
Hiçbir tabip merhem olmazmýþ
Rüzgarlarý alýp savururmuþ
Dur duraðý yokmuþ, yorulmazmýþ
Hem ister istemez kapýlmýþýz
Þu kadar derdin enginliðine
Üstelik bile bile dalmýþýz
Fikirlerin incecik gülüne
Keder kokusu kaplayýnca
Zulmümüz böylece solunmuþ
Enginlik sýð denizde kalýnca
Dertlendiðimiz, bir zerre olmuþ
Rýhtýmýmýza hüzün yanaþýrmýþ
Tek tek yolcusunu da alýrmýþ
Dönsen olmaz hicran yanaþýrmýþ
... Anbean meçhule varýlýrmýþ
Karanlýkmýþ, zifiri karanlýk
Gündüzü çýra, gecesi odmuþ
Akþamdan sabaha dek yanýklýk
Bu, küllerinden tekrar doðummuþ
Fýrtýnanýn sonrasý dinginlik
Geride kalan köz, hasretlik
Çýðlýk çýðlýða kalmýþ sessizlik
Duyurabilse, bitermiþ serzeniþlik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.