ITIR
topal bir güvercin düþüyor yüreðimden yine
dayanmalý mýyým buna
ölünce ölmeli mi
bitti galiba neþeli türküler söylediðim zamanlar
ruhum içine akýyor gibi
ne çektiysem senin gözünden
ama hep gözlerini arar gözlerim
yine gülüþlerinin kýyýsýnda gezdim bu gün
çizgilerine kadar ezberlediðim yüzünün
sýcaklýðý sardý
boðuldum kýyýlarýnda
yoldur dedim
zaman olur düþer yokuþa
vuslatýn kolayý olmaz
basamak basamak çýkýlýr
yürek suskun
içim buruk
kuþatmada duygularým
yani anlayacaðýn
yine hududu aþtýn bu gün
boþuna mý ölümüne sevmek
boþuna mý ezberledik aþk türküleri
boþuna mý gölgesinde kaldýk onca gecenin
ýþýklarý sönünce birer birer gecenin
boþuna mý ateþ böceði olduk onca geceye
boþuna mý atlayýp geçtik üstünden onca tehlikenin
ellerini avuçlarýma sarýyorum
dokunuyorum yaralarýma
anýlar bitti diyorum
unutmak istiyorum
ölümün sonu yok diyorum
oysa kurþun tutmuyorum avuçlarýmda
bir tutam ýtýr çiçeði
iyileþtirir belki döküntülü yaralarýmý diyorum hâlâ
ulan
kala kala kurak bir nehirle kaldýk
ne olurdu aþk çiselense yüreðimize
sahi
acýya kurþun iþlemiyor muydu