her þeyden önce gözlerine yazmalýydým sözlerimi. Çünkü gözlerde baþlar özlemin yorgunluðu. Sahi, aradý mý hiç gözlerin uzaklarda silüetimi? Kulaklarýn özlemini çekti mi sesimin? Direði sýzladý mý burnunun tanýdýk bir kokuda? Alýp götürdü mü seni geçmiþin soðuk odalarýna?
Yýldýzlý bir gökyüzünde yaðmuru dilemek gibiymiþ seni beklemek. Onca bekleyiþ biriktirdim bir bilsen. Kendi baþýma bilinçsizce bela etmiþim meðer. Anlayacaðýn, bu gece de efkarlandým. Özledim desem geçerdi belki; diyemedim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavilozof Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.