ORNİTORENK

Bir bölüm romantik, iki bölüm dramatik geçen yirmidörtler
ardýna dizileceklerini bekliyor boyun uzatýp.
Ben bir dizi karakteri
Makyajý bol.

Arkaplanda hep o bildik þarký
Sözleri tarafýmdan özenle çarpýtýlmýþ.
Uykuya dalarken ölmesini hayal ettiklerim için
Sabah vicdan azabý çeker ruhum.
Orta parmaðýmda kalem nasýrý
Kalemler tembel...

Konuþmamak için fazla büyük dudaklarým
Gagalamak isterdim oysa
Tüm çürümüþü...
Neden doðruca yazmýyorsunuz kardeþim günlük falýmý?
Bu gün kaç kiþi ölecek benim musluðu bir saniye geç kapayýþýmdan?
Sabaha kadar hayali kuyruðumla ne kadar yüzeceðim
yorgan deryasýnda?

Bazen diyorum,
Her zaman deðil arada;
Bilsem iyi olmaz mýydý "Neden bu konsantre mutsuzluk?"
Bir kahramanlýk ederdim
kendimi feda ederdim belki
Belki özel bir þeyler yapardým
özel olmaktan nasibimi almasam da...

Çevirmeli telefonun kordonunu parmaðýna dolayýp
Kikir kikir konuþan o saçlarý daðýnýk kýzý arýyorum kendimde.
Þifreli planlarý defter kenarlarýna yazýlý
Bulamýyorum...
Ýyelik ekimle sarýp sakladýklarýmý
araklayanlarýn peþisýra koþturmaktan
çok yoruldum...

Bulanýk suda bile yönünü bulan, þekli garip bir hayvan olsam
daha az mý düþünürdüm acaba her þeyi?..
Ya da daha az mý konuþurdum kendimle...
Neden doðruca yazmýyorsunuz kardeþim
Mars’ta hayat var mý?
Ben korkmadan çýkamazken avludan insan içine...

30.11.2020



Sosyal Medyada Paylaşın: