Yeþili var gözlerinin Henüz dogmamis Çocuklari gibi baharin Yeþili var Sürülmüþ kudredten Kirpiginin her bir teline Oysa amansiz Bu kokuþmuþ kubur Siyahiyla bir sis ormani gibi Kuþatmýþ dört bir yani Gel görki gidiyorsun Baþka topraklarin baharina Oysa yesili var sesimden dökülen Bütün çiceklerin Ve sen Yinede gidiyorsun Ben hep yüzünün Çorak topraklarindamiyim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.