Parmaklarýmda çevirdiðim paslý zincir; Anýlar birikmiyor, Sürüklenmenin, zaruretin, mecburiyetin hikâyesi, Kulaðý týrmalar. Durmalýyým, Yürümeye karar kýldýðým güzergah, Beni yoruyor, Körelmiþ, rengi atmýþ bir makasým, Keskinliði hatýrlamýyorum, Terkedilmiþ bir evin yaþanmýþlýklarýný tozlar örtülemiþ, Çarþaflar, aceleyle býrakýlmýþ yatak, Uykuya inanmýyorum! Sessizliðimi baltalayacak her þeye razýyým, Gülebilir miyim? Emin deðilim. Peki bu ciðerlerimi þiþirip, Baþýmý döndüren karanlýðýn adý ne? Oda mý çoðu þey gibi isimsiz, Betimsiz býrakýp karalamak bu kadar mý basit, Anlamaktan ziyade pay çýkarmak, hayli aptalca, Boþluðun, kurcalanacak bir yaný kalmamýþ gibi, Düþüþü unuttum, sürekli düþtüðümden, Dudaklarýmý kuruttu kelimesizlik, Seviþtiðim tek þey, dumanlý bir izmarit, Hadým edilmiþ dilim, Kuramýyorum bir veda cümlesi, Yýðýnla yaþama telaþlýsý, Olabildiðince hayat heveslisi, Bu bok yuvasýna doðma, doðurma silsilesi, Herþey, beni tekrar sirkelesin, Çok mu elzemdi, Bir adamýn ölmesi. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.