Þiirlerimde bir intihar korkusu , Yazdýkça ölmek bilmeyen , Saat gece yarýsý 3:00 Sessizliðin ölümünü düþünüyorum.. Bahar yellerinden bir taç yapmak varken Bozkýrlarýnda papatya kokularýndan aþýk olunasý, Mevsimlerden belirsiz- karmaþýk iklimiyle hýrçýn, Gecenin en zemheri ayazýnda bi an duraksadým.. Sensizlik mi uzak . Yoksa þehirler mi ? Oysa þiirlerimden köprüler kurmuþtum, Uzak ayrýlýklarýn yollarýna , Mesafeleri ellerimle bölmek istedim , Yokluðunun çapýný ölçtüm , Metre karelere böldüm þehirlerini , Öfkemi küstüm sokaklarýna , Yine de soðumadý içim , Olmaz böyle ayrýlýk , Ýki þehir , bir ölüm , Sen orada ben burada ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa ERSÖZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.