UNUTTUĞUM ÇOK OLDU
Aklým bende deðil fikrim uzakta;
Hayaller periþan düþler tuzakta;
Bir yetim sevdayý böyle kucakta;
Büyütürken unuttuðum çok oldu…
Sevda þarkýsýyla açtým arayý;
Ecel gelsin bekliyorum sýrayý;
Derman kabul etmez arsýz yarayý;
Kanatýrken unuttuðum çok oldu…
Kirpiðimde derya, deniz selimle;
Ölüm fermanýný sundum dilimle;
Ben kendi canýmý, kendi elimle;
Daðýtýrken unuttuðum çok oldu…
Düþmeyen ne bilsin sevda yar’ýný;
Gezsin de bir görsün yar diyarýný;
Mecnunu, düþtüðüm hasret narýný;
Soðuturken unuttuðum çok oldu…
Sökükler çoðaldý yetim yamayý;
Hasretin üstüne aldým kumayý;
Perþembe sonrasý gelen Cumayý;
Öðütürken unuttuðum çok oldu…
Ne benden eser var artýk yüzümde;
Mutluluk idamlýk olmuþ sözümde;
Ölmeyi, sen yokken sabrý dizimde;
Uyuturken unuttuðum çok oldu…
Ali ALTINLI – 29.11.2020
Saat: 00:02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.