gülüþüne adres soruyorum
kendimi bulayým diye
sebebi sensin diyor
yollar bahane...
hiçbir þey anlamýyorum verdiði cevaptan
dönüyorum aynaya
gülüþünü aklýma getirip
kopya çekiyor mimiklerim
lakin ser veriyor da
sýr vermiyor aksim
sonra külün baþýnda alýyorum soluðu
rüzgar daðýtmadan ateþi hayal edeyim diyorum
kim bilir kimi yaktý
nasýl söndü falan
ellerimi uzatýyorum
ateþe uzanýr gibi
ama ýsýtmýyor bir türlü
ocaðýn düþ ateþi
yürüyorum sonra
her þeyin baþladýðý yeri soruyorum hiç kimseye
ama hiç kimseyi bulamýyorum
herkesin içinde
nihavent duruyorum hüzzamýn kýyýsýnda
yakayý ele versin istiyorum arzu
yelkenlerini indirsin mavi
iki yakasýyla
bir den
-iz kalacak
biliyorum
yalýnayda..