Olmayanlarla o kadar meþgul ki usun
Varlarýmdan bihaber yaþarsýn
Ya verebildiklerim kadarýný dökerim avuçlarýna
Ya da hiçler hanesine bana dair bir çentik atarsýn
Bence
Tartýþmaya yok hacet
Koca kavgalarýn dalgasýnda
Cansýz beden yýðýný olmaya ne gerek
Halbuki varlarýmýzý toplasak bir sofraya
Tadýna vara vara
Lokma lokma
Doymanýn hazzýyla
Adýmýza tahsis yediveren bahçemizde
Dolaþsa süresiz bir kahkaha
Olmaz mý
Ki gün gelecek
Gerçek hiçliðe yatacak bu beden
Bildiklerini satamadan deðerince
Tek bir adýmla gömecek hepsini serinliklere
O gün belki ardýmda kalýp bakacaksýn
Ya da benden önce gidip
Açýp kapýlarý ardýna kadar bilmediklerimle tanýþtýracaksýn
Öyle birgün olacak ki o gün
Aðýrlýðýmýn yokluðunu fark etmeyecek kaldýrým taþlarý
Hava hiç yüksünmeden baþkalarýna verecek hakkým olaný
Bir tek saç telim kalmayacak kokumu taþýyan
Odalarýmda dolaþmayacak dünde yaþayan
Bütün sevdiðim yemekler
Tadýndan hiçbir þey kaybetmeyecek konduðu tabaklarda
Yine su endamýyla akacak
Güneþ yerinden doðacak
Kayan bir yýldýz dýþýnda
Yýldýzlar yine yerinde duracak
Tek kalan aný silsilesi resimler olacak bana dair
Onlarsa saniyelerden baþlayacak anlatmaya beni bizi
Vesair
Ki bir kibrit çöpü alevine bakacak canlýlýðý
Ya yakacaksýn ellerinle varlýðýmý
Ya da "hiç deðildi" deyip özlemlerle kovalayacaksýn anýlarý
Unutma ey sevgili
Ben ki
Hergün hiç olmaya baþ adayým
Býrak yoklarýmý sayýp dökmeyi
Saniyelerde yýl olalým...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.