NANKÖR İNSAN

Giydiði ne varsa, hepsi Allah’tan.
O saðlýkla yaþar haline nankör.
Nefesi, soluðu hepsi hebadan.
O esen rüzgârýn yeline nankör.

Derdin meramýný anlatýr lafta.
Mucize beklerse kendi ön safta.
Onuru arýyor en yüksek rafta.
O Hakk’ýn verdiði diline nankör.

Rýzýklar topraktan, bitki, yapraktan.
Yediði ne varsa ottan nebattan.
Aslýnda anlýyor, o her bir halttan.
O yaðmurla gelen seline nankör.

Özü bir damla su, asla içilmez.
Ýnsan þükredince zinhar küçülmez.
Unutmuþ aslýný kýymet biçilmez.
O bardaðý tutan eline nankör.

Kaþý var, gözü var, kelam sözü var.
Þu yüce daðlarý gören gözü var.
Milyon damarýnda O’nun izi var.
O baþýnda saçýn teline nankör.

26.11.2020 Muammer KARS


Sosyal Medyada Paylaşın: