MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÜŞÜYORUM
Mehmetkülte

ÜŞÜYORUM


ÜÞÜYORUM
Git þimdi, ey vefalý! Açtýrma kötü söz söyleyenlerin dudaklarýný;
sakýz verme dedikodu arayanlarýn aðýzlarýna
Baþkasýnýn sevgisine, dostluðuna ihtiyacým yok.
Sen okyanussun,

Gökyüzünün yýldýz yýldýz kandilleri yanýk,
þehrin kandilleri sönük. Zifiri bir karanlýk var
Ay ýþýðýnýn altýnda bir hayalet gibi süzülüyorum, gecenin koynundan
bilinmez yönlere gidiyorum dudaðýmda bir cümle:
Gün ýþýdýðýnda hâlâ yürümekteydim. Yoruldum.
Dünya dediðimiz bir hüzün gurbeti deðil miydi zaten? Hüzün ki en çok yakýþandý âþýklara. Yandýk, yakýldýk; ama hüzünden yana asla yakýnmadýk
Hüzün taze tutar aþk yarasýný.
Yaramdan da hoþum, yârimden de.
Hüzün dalgasý çarptýysa bir insanýn yüreðine, ya Mevlâsýný özlemiþtir ya da Mevlâsý onu...
Mevlâ’yý özleyen gönül ya hüznü bekler ya da hüzündedir. Bela, gam ve keder
Mevlâ’nýn sevdiklerine gösterdiði kamçýdýr.
Vurdukça kendine çeker.
Hüzün ki, mevla’nýn özlem özlem içime dokuduðu kumaþ.
Sen canýmýn içindesin,.
Çünkü sen, tümüyle gönüldesin...
Ey maþukum; kimsenin bilemediði yerlerde sakladým yüreðimdeydin, yüreðim seninleydi. Sen bilmiyordun, yüreðimde büyüttüm içimdeki ateþi.
Yalnýzca yalnýzlýðýmda suladým sana olan susuzluðumu..
Sesini duyabilmek hayatýmýn en nefessiz aný seni görebilmek, en ulaþýlmaz hayalimdi.
Kuru bir hayali bile çok gördüler.
Ne vazgeçilebilirim senden ne de sana ulaþýlabilirim. Her gece hasretinle kapanýr artýk bu gözlerim,
Her sabah güneþim solgunlaþýr ayrýlýðýn sancýsýyla. Saklý tutamadýðým sevgimi
Baþladýðým gibi bitirmeli, geldiðim gibi gitmeliydim.
Gözlerinden “sen” diye düþerken gözyaþlarým, gitmeye mecburdum.
Sen bana bir ömür uzakta olsan da ben bir nefes kadar yakýnýndayým.
Sen olmasan da sensizlikte seninle nefes
alýyor olacaðým.
Baharlarý bir çiçek olup kokusuyla gönlüne dolacaðým.
Kimsenin ne dediði umurumda deðil…
Sadece yaþamak ve görmek istiyorum.
Hiçbir hayale sýðdýramadýðým tek gerçeðimsin.
Sevdim iþte ötesi de yok gerisi de….
Gel gör ki aþkýn bir adý da fedakârlýk deðil mi?..
Aþk yalnýzlýðý kabullenmektir...
Aþkýn denklemi çözümsüz.
Alýþmak gerek sadece sevmeye.
Sevilmeyi tatmadan da yaþamayý öðrenebilir insan. Ama birini sevmeyi, birine sýmsýký baðlanmayý mutlaka
yaþamalý.
Ýþte o zaman hayata bir baðlýlýk oluyor..

“Seni; ne huzuru arayanlara, ne huzuru bulanlara,
ne de huzurdan kaçanlara sordum.
Güneþin sýcaklýðýný en iyi kim anlatabilir?
Sýcaktan düþüp bayýlan mý?
Güneþe yolculuk yapan mý?
Gölgeye sýðýnanlara ise güneþi hiç sormamalý...
Aþk mabedim… Efendim… Söyler misin? Nedir bu çektiðim acýlarýn mânasý? Bu ayrýlýðýn
esrarengizliði yüreðime saldýðýn alevler yeterince erimedimi.
Öyle yandým ki;
Özlemlerim, boþluða atýlan kuru karanfiller gibi sere serpe daðýlýyor acýnýn koynunda…
Ýçime güneþ doðmaz oldu artýk sen gittin gideli… Saçlarýma aklar düþmeye baþlamýþ,
Gözyaþým seccademde buðulanýyor her seher vakti, ama ne sesin geliyor artýk uzaklardan, ne de nefesin…

Aðýtlar okunur günbegün içli içli…
Ellerim titriyor zaman zaman…
Ve omuzlarým düþüyor seni düþündükçe…
Gör, eserin olan ben, gün geçtikçe artýk viraneye dönüyorum…
“Düþüncelerim, ipliði kopan tespih taneleri gibi daðýlýveriyor sensiz…
Þimdi gözyaþlarýmdan inci yapmak isterdim sana…Kelimeler þahlanýyor ne zaman sana dair bir þeyler yazmaya kalksam…
Yanan dudaklarým, merhem olan avuçlarýna ne kadar da muhtaç bilemezsin…
“Gözlerimde bir mahmurluk, sensiz uykularýmdan arda kalan…
Sinemde yumru yumru yutkunamadýðým bir sýkýntý… Nefeslerim yetmez oluyor artýk þu garip canýma…
Ve ben
gözlerimi tavana mýhlamýþ, bir tek seni düþünüyorum… Alnýmda boncuk boncuk soðuk terler…
Kulaðým iþitmez oldu artýk, sesinden gayri her ne var ise þu âlemde…
Göz kapaklarým tutulmuþ, hayalin perdelenmesin diye… Artýk gözyaþlarýmda hasretlik tuzu bile
kalmadý acýlarýmý ýlýk ýlýk dindirecek…
Kaným donuyor… Bir de üþümedir iþliyor ruhuma.
Sýcaklýðýn yok ki yanýmda…
Ve ardýndan sabah oluyor, yine bin bir eza ve cefa ile kahroluyorum iþte!
O ayrýlýktan kahroluyorum…
Þu dar göðsümün kozasýndan çýkmaya çalýþýyorum. Sonsuz geniþliklerin sýrrý iki dudaðýnýn arasýnda saklý.

Bir kelâm söyle ne olur! Her hecenin týnýsýnda duymak istiyorum sesini .
Rüzgârlar savursun beni,
yaðmurlarýn hepsi alnýma düþsün, taþlarýn hepsi göðsüme düþsün..
Çöller savrulsun, daðlar aradan çekilsin, yokuþlar ve iniþler bilsin ki yürüdüðün yollara toz olurum.
Heyhat! Pervane’ye döndü narin yüreðim sensizliðinde.

Her yalnýz âþýk deðildir;
Ama her yanmýþ; aþkýn kuytusunda yalnýzdýr.
ateþinden yanmýþým diyorum. Ey aþk..!
Nefesini al gel bir an evvel.
Dinsin artýk kýyametin gürültüsü…

Ah ah! Gönlüm çilem, aþkým, kederim, acým, gönlüm! hoþ geçimlim,
Bir türlü kavuþamadýðým,
kavuþmaya doyamadýðým. Dýþýnda olamadýðým, içinden çýkamadýðým.
gözyaþlarýmýn pýnarý efendim.
Güneþ’im. Ýký satýr yazsan.
Kim gücendirdi senin o nazende yüreðini,
Hangi kem söz,
hangi sinsi nazar seni benden kopardý.
Varým yoðum sensin.
Karanlýklardayým.
Zindanýmý aydýnlatan tek ýþýk parýltým.
Çöldeki kumlar kadar susuzum.
Geliþin nisan yaðmuru olsun.
Gönlümün nisan yaðmurlarýyla ýslanan gülü
açmayacak mýsýn hâlâ?
Sözlerin kulaklarýnda hâlâ taze.
Tebessümün geliyor gözümün önüne.
Vuslat gibi güzel bir sabah güneþ gülüþlerin.
Yandýkça serinlediðim.
Senin yüzünü görmedikten sonra,
Varsayalým ki yüzlerce dünya görmüþüm, ne çýkar?
Aþk’a susamýþlýðým benim!

Aþkýn insaný büyüttüðünü olgunlaþtýrdýðýný da öðrendim artýk.
Bu yaþýma kadar kimse
öðretmedi bana aþkýn karþýlýksýz olduðunu.
Sadece gönülden sevenin bu acýyla
kavrulacaðýný, sevilenin ise sevildiðini bilmeyeceðini... Bana hayatta öðretilmeyenleri öðrettin. Hiç kimseye hissetmediklerimi hissettirdin. Hiç kimse için
yapamayacaklarýmý yaptým.
Piþman mýyým? Hayýr, hiç piþman olmadým
ve aþký sonsuzluðuma saklarken bile mutluyum.
Hayatýmýn son basamaklarýnda bana böyle bir aþký
yaþattýn.
Seni sevmeme izin verdiðin için teþekkür ederim…”

Özledim diyorsun ya !
Sadece kuru bir özledim mi yazdý yanýk yüreðin.
sebepti aðlamana.
Karþýlýksýz sevgiyi yaþamak gerekiyormuþ. Birini sevmenin, delice bir aþkla baðlanmanýn
güzelliðini yaþamanýn hazan mevsimine gelmek olduðunu bilmiyordum. Meðer hayatta ne
çok þey kaçýrmýþým...
Ya ben erken geldim, ya sen çok geç kaldýn vuslata…
Benden gülüþ bekleme. Acýlarýmla mutluyum.
Acýlarým çatýk kaþlý ve ciddi...
Fýrtýnaya yakalandým aþk nereye savurur, bilinmez. Ayrýlýðýmýz asýrlar kadar uzun,
Vuslatýmýz rüya kadar kýsa.
Bana öyle bir kelime yaz ki periþan et, pervane et, bir kelime yaz… Öyle bir kelime ki lügatlerde geçmemiþ olsun.
Öyle bir kelime ki !!
daha önce kimse kimseye söylememiþ olsun.
Öyle bir kelime ki cehennemi söndürsün içimde.
Bütün kokular yavan, bütün þiirler soluk, bütün þarkýlar ahenksiz artýk

Sevgiliye bu kadar serzeniþ çok görülmez umarým. Evet, yaþadým, gördüm, öðrendim.
Sevgi ve aþk sadece tek kiþi tarafýndan yaþanabiliyor. Aþkýn karþýlýðý yok.
Bazý insanlar sadece sevmeyi bilir, karþýsýndaki sever mi sevmez mi hiç düþünmeden sever.
Hep bekler sevecek diye,
Ve sonunda görür ki kýrmamak adýna hatýr için kendini zorlayarak karþýlýk verme çabasýndadýr.
Oysaki herkes duygularýnda özgürdür ve kimse kimseyi zorla sevemez.
Kýrgýnlýk olmaz aþkta.
Seviyorsan, gerçekten aþkýný yüreðinde hissediyorsan Onun mutluluðunu uzaktan seyrederek yaralarýný sarmayý da öðrenmek gerekir.
Anmaktý ismini muradým, koca yüreðimin damar damar atýþlarýnda.
Aðlatmak deðil gayem.
Oysa ben her harfte bir gözyaþý döküyorum, güneþli günde tir tir titriyorum.
Ey aþk!
Hani Sen kor kor yakandýn,
peki sol yaným neden üþüyor .(m.külte 2008 Nisan)
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.