Bu Benim Şehrim Değil

BU BENÝM ÞEHRÝM DEÐÝL
Bu benim þehrim deðil
Benim þehrimin sokaklarý temizdi.
Bahçelerinde erguvan açar,
Pencerelerden sarmaþýklar sarkardý.

Mahallenin sinemalarý vardý
Duyduk duymadýk demeyin,
Vesikalý Yarim, Selvi Boylum Al Yazmalým filmleri bu gün sinemadaydý.
Türkan Þoray ne güzel söylerdi.
"Sevgi emektir" derdi

Türk sinemasýnýn en fabrikatör babasýydý
Pala býyýklý komserlerin en babacanýydý.
Benim gittiðim sinemalarda
Çirkin Kral derlerdi Yýlmaz Güney’e
Ama iyi yumruk atardý kalleþlere

Çirkin megafonlardan önce yoðurtçu zil çalardý.
Mahallenin Ayþe Ablasý okula gider gibi koþardý.
Bahçelerde sac üstünde yapýlýrdý gözlemeler
Ne hoþ ne güzel kokardý.

Bulutlar hep pamuktandý þehrimin üstünde.
Yýldýzlar daha parlaktý bulutsuz gecelerde.
Ýnsanlar daha mutluydu.
Ve terlerinde emek kokardý günlerce.

Sokak baþýnda naneli tahana çorbasý piþerdi.
Çorbasý olmayana pay giderdi.
Öðretmen Ali, kahveye geldiðinde herkes düðmesini iliklerdi.
Ne candan ne güzel günlerdi.

Bu benim þehrim deðil.
Ne bu kadar alacaktý gökyüzü
Ne de somurtkan yüzlü insanlar vardý
Ýhtiyaçlar mahalle bakkalýndan alýnýrdý
Olmazsa veresiye defterine yazýlýrdý
Hiç kimse aç kalmazdý mahallemde.

Ozon yerine lavanta kokardý mutfaklar.
Kýrlardan toplanýrdý sevgiliye papatyalar.
Bekçi amca beklerdi mahallemizi,
Elektrik tellerine serçeler konardý dizi dizi.
Ne de çok severdik öðretmenlerimizi.

Ömer Yalçýn
24/11/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: