SEN BU DÝLDEN ÇEKERSÝN
========================
Ýnsan sandým olmadý, ortalýðý taþýrdýn,
Ben sustukça þýmarýp, sözü daðdan aþýrdýn.
Kalkmýþtým ki ayaða, görüp beni þaþýrdýn,
Konuþursun durmadan, boþta dönen tekersin!
Sinirlerin tepende, istediðin olmadý,
Soldu dediðin o gül, bunca zaman solmadý.
Sýralanmýþ bardaklar, hiçbir vakit dolmadý,
Konuþursun durmadan, sen hep fitne ekersin!
Düþmana bir dost gerek, düþman elde kamadýr,
Saðlamsa da gözlerin, yürek gözün amâdýr.
Saðlýðýndan eser yok, her tarafýn yamadýr,
Konuþursun durmadan, sen bu dilden çekersin!
Uðraþýrken benimle, kendinden geçiyorken,
Daha tam büyümeden, ekini biçiyorken,
Parmaklarýn karalý, fesadý seçiyorken,
Konuþursun durmadan, düþer kayar sekersin!
Hep oyunlar oynadýn, hayatý oyun sandýn,
Yaptýklarýn gösteriþ, kendi kendine kandýn.
Devam eder sanýrken, sonunda sende yandýn,
Konuþursun durmadan, ayak kayar çökersin!
Eriyip gidiyorken, hala en büyük dersin,
Saðlýklýyým ben deyip, bilmeden ayva yersin,
Yaptýklarýn defolu, Allah akýl fikir versin,
Konuþursun durmadan, sen hep kýrar dökersin!
Bir daha diyorum ki, sözlerimin sonunda,
Deðiþiklik olmasýn, seslerinin tonunda.
Çok deðiþiklik gördüm, müziðinin fonunda,
Konuþursun durmadan, parçalayýp sökersin!
Hakan KURTARAN
24.07.2008-Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.