ilk günlerim gelir hep gözlerimin önüne, daðýnýk saçlarýyla kýzlar, esmer tenli oðulcuklar. içi genç kýzlarýn göz nuruyla bezeli, dýþtan harebe görünümlü binacýklar.
köye ilk vardýðýmda peþime takýlan, düþen kalkan ve neþeyle haykýran kendince eylenecek, coþacak bir bakýmdan, meslek ömrümü çalacak, o sevimli çocuklar.
bezdendi onlarýn okul çantasý, kuru ekmekti, soðandý, günlerce nafakasý. ipliði tükenmiþ makara, ezilmiþ ilaç kutusu, söðüt dallarýndan yapýlmýþ eþekti oyuncaklar.
Silip yazmaktan yýpranmýþ defterler, lastik parçalarýndan silgi, avuç içinde belirsiz kalemler. zille birlikte koridor boyu neþeyle koþtukça saçlarýnda þýklayan boncuklar.
soba tutuþturmaya her gün bir geven titreyen ellerinde, avuç dolusu diken. teneke kapaðý, yýrtýk borularý tüttükçe sobanýn kapýsýz sýnýfta açýlan camsýz pencerecikler.
Bir kýr gezisi anýmsarým, baharda o ne güzellikti tadý kaldý damaðýmda. çelik çomak oynayýp, doymadýkta bezden topa, meþine koþarca yavrucaklar.
ne güzel buketler yaparlardý kýr çiçeklerinden, ne güzel taç örerlerdi söðüt dallarýndan. bozkýr çayýr, çimendi, çocuksu dünyalarýnda, dümdüzdü gözlerinde taþlý, dikenli yamaçlar.
orda bir baþkaydý öðretmenlik, bir baþka tutku, eminim oralarda, onlardadýr geleceðin umudu. belki deðillerdi kültür fidanlarý bozkýrda bilirim, onlarla aydýnlanacaktýr köhne ocaklar.
ben köy öðretmeniyim, yeþerdiðim topraða akarým ben köy öðretmeniyim,ellerim nasýrlý, ter kokarým. benim yolum patika, asfalt deðil dostlarým benim otom kaðnýlar, beygirler, kýzakçýklar. Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemali Hikmet AKSU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.