DÜŞLERE PUSU KURULMASIN

Gece aðlýyordu geceme
Karanlýk korkuyordu karanlýðýmdan
Kuþlar vurgundu yanlýzlýðýmýn kanat çýrpýþlarýna
Bir kaþarlanmýþ ayyaþ gördü yýkýlýþýmý imrendi

Altýndý gözyaþlarým sevinçsiz okyanuslarda
Ýniltilerim ürpertiyordu bülbülleri
Bomboþ odalar doluyordu þekilsiz meleklerimle
Çaðýrýyordu ninnideki bir çocuk
Bedenimi tarifsiz teslimiyetlere

O kadýn benim için söylüyordu
En özel ezgisini hürriyet coþkusuyla
Bal arýlarý gözlerimden topluyordu
Kraliçenin hayalindeki en muhteþem özü acýlarda

Ruhum bile özenmiþti rüyalarýmda ki tangoya
Talihim kavgasýndaydý kaderimin kaosuna romansý kadýnlarla
Bir duble içki bile bir bardak su kadar
Renk vermiyordu þükürlerime

Bana benzeyen benmiydim
Bilmiyorum çocuksuz anýlarda
Tarifler sýðmýyor artýk tariflerime
Ýsimler yetmiyor isimsiz eylemlerime

Yaþadýklarým
Yaþandý mý yaþanmadý mý daha önce bilmiyorum

Ýstiyorum ki ölüm
Bir daha
Ne bir son ne bir baþlangýç olmasýn

Olmasýn ikilem istasyonlarý
Düþlere pusu kurulmasýn


Sosyal Medyada Paylaşın: