Büyük bir karanlýk odanýn içine tuð-ip baðlanýr, Bir ucu yerdeki kazýða,diðer ucu ise bacaya. Þaman duasýný eder bütün ak gezen ruhlar kaygýlanýr, Þamanýn laneti baþlar, Umay ana kabustan aðlayarak uyanýr.
Umay ana rüyayý hatýrlamaya baþlar, Ýpin bacaya baðlanan ucunda çeþitli renkteki kumaþ parçalarý, ve elma, söðüt aðaçlarý vardý, Hasta kiþi bu ipten sýkýca tutmuþ umutsuzluða kapýlmýþtý, Yaþam ve ölüm arasýnda bir tercihte kalmýþtý.
Üzerlik yakarak girdi zihime bir baþka Þâmân, Elinde daðdaðan aðacýndan bir sopa vardý, Kötü ruhlarý kovaladý, Perde kalktý çekildi gözlerimin önünden duman, Tengri,bütün gizemi kelimelerimin içinde sakladý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.