RÜZGARA KÜSEMEM

Her acýnýn ve aþkýn yenilmiþ kederiyim
Mutluluk orucunda nedense seferiyim

Yokluðun çivi gibi duvarlardan sökülmez
Yaðan yaðmur boþ yere yanaðýna dökülmez

Aþkýma mülteciyim asla dönüþ yok bana
Bir kere yandým öyle kolay sönüþ yok bana

Hakka varan sonuma hasretimdir tecellim
Ýþtiyak içindeyim korkmam gelsin ecelim

Ufuklarýn kanadýna taktýðým al karanfil
Memnun deðilsem bil ki, sensiz ruhumdur sefil

Kendi cehennemimi isyan edip ateþlemem
Uçurtmam düþtü diye, kýzýp rüzgâra küsmem

Nilde eðlenen mutlu timsahlar yerli deðil
Rengim karaysa korkma, yüzüm ak, kirli deðil

Yetim kalmýþ yaðmura sevdalarým çöllerde
Hangi ihanetin bedeli ahu zar ak güllerde

Koca nemrutu küçük sivrisinek öldürür
Yenilmez Yavuzu bir çýban attan düþürür

Beni varlýkta deðil yar yoklukta arabul
Bir muammayým say ki meçhul adým Ýstanbul

Akýlsýz arý gülde tatlý bir altýn bulur
Daðlarý delen yüreðim iki kaþa kul olur

21.10.2006

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: