‘’Omzunu boynu bükük daðlara yaslayanlar sýrtüstü yere düþer.’’
Nedir gerçek olan Hakikatse yalan Umurumda mý ulan Beni bir düþtür, bir de hayaldir Bu dünyadan koparan Yýkýlmýþ daðlarým saymakla bitmez Hasret canavarý ise iyice kudurmuþ Artýk gündüzleri bile Beynimi kemiriyor Ahrete dönüþ biletimi Saklý tutuyorum Avuçlarýmda Ölmeyi düþünüyorum Penceremde can çekiþen Kelebeðe bakarak Bir gün ölürsem ne þiirler anlayacak beni, Ne de arkamdan þarký yazýlacak Ama hediyem vuslat olacak Gözyaþý selinde kurulan kahkahalar gibi Lacivert bir temmuza raðmen Ölüme methiyeler düzeceðim Belki söner ümidiyle Bütün aþklarý koynumda büyüteceðim. Elveda rüyalarým, Elveda suskun bakýþlý dilberim. Merhaba ölüm!
2004
Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilteris Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.