Devrân

Be hey aðlayan maral!
Sorulmaz mý devran aheste
Dürülür defter tek celsede
Sen yaz þimdi suçumu deste deste
Uyan bebem uyan.

Ay ýkýnýr acýsýný
Yýðýlmýþ bacak arasýna tünerken gün
Yýldýz yýldýz son bulur sözün.
Gün doðar ellerime
Bir yüzü kan
Bin yüzü yalan.
Güneþ vuracak daha
Uyan

Ala daðlar kusar öfkeni dayan
Bir nefes deðil mi ki bunca yaþanan
Eser geçer boran
Dayan .

Yýkýlsýn gurbet gurbet içime leþin
Gücenmem kaderim derim
Onmadým ömrümce gülmedim
Acýyý kardeþ eyledim

Hangi derenin suyuydu rahmine dolan
Bunca acýyan kanayan?
Çaðlar atlarýný dört nala koþan
Ben kalmýþým oysa anadan üryan.

Güneþ yakacak derini uyan.
El olan aðlar baðrýma vurdukça
Gurbet benden ayrý il oldukça
Aðla bebem aðla.

Mor daðlara keklik saldým
Bülbül ölmüþ bahçeme daldým
Deremedim kanlý elim yakanda.

Kýrklar durmuþ selde semaha
Ben durmadým cennet mekanda
Gülsün yüzüm bir kez cihanda
Uyan bebem uyan.

Sosyal Medyada Paylaşın: