Yalnýzlýðýmýn karanlýk dehlizlerinde Bir baþýna, ýþýða gidecek bir yol Halden bilen bir kul arýyorum Telaþla…
Her adým baþýnda Boðazýma sarýlmýþ huzursuzluk Ve umutsuzluk çemberinde Çepeçevre sarýlmýþ vaziyetteyim Prangalý mahkûm hali misali
Yitip gidiyorum kendi içimdeki Menzili belirsiz dolambaçlý yollarda Ne güneþ doðuyor pencereme Ne de bir yýldýz var semalarýmda Yolumu aydýnlatmaya niyetli
Diyorum ki… Bir sürpriz yapsan Yaþama arzumun tükenmeye yüz tuttuðu Bir izbe köþede Umut bu ya tutsan ellerimden Biliyorum o an daðýlacak Ufkumda kümelenen bulutlarýn karasý Gözlerinde güneþi göreceðim, berrak Ömrümü aydýnlatan
Bir dokunuþunla Yüreðim kanatlanýp uçacak Göðün en yüksek yerine Ve sen… Can ilacým olacaksýn Ölesiye…
14.11.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
AYDINK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.