-çýkrýðý yok bir kuyuymuþ hayat-
Adam,yüreði yanarak
Baktý kuyuya,
Ta derindeki suda,
Ýçindeki özde
Gördü aðlayan gözleri.
Sardý içini piþmanlýk,
Sardý da sustu...
Yol boyunca gitmek,
Hep gitmek istedi.
Ayaklarýna "dur" dedi aklý,
Yüreði aðladý, gidemedi.
Sarýp sarmalayýp
Sakladý sevgiyi...
Umut bir sonsuz düþ,
Hiç göremediði, bilemediði.
Gerçekler, koskoca bir dev;
Sevdayý ezip geçen.
Diyemedi ki " sevdim " diye
Susup kaldý...
Vuslat aðacýnýn meyvesi,
Acý ile sulanmýþ.
Kavuþtuk deyince diller,
Tenlerinden sýyrýlmýþ sevda.
Ayrýlýktaymýþ aþk,
Gözyaþýndaymýþ sevda,
Vuslat yok ki...
Serap Hoca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.