Eksik olmasın gülüşün....
Çocukluðumu tekme tokat dövdün,
Ýsmini dilimde çevirdiðim közdün,
Yüreðimde sen yanardýn þimdi söndün,
Yinede yüzünden eksik olmasýn gülüþün.
Sevincimi aldýn, boynumu büktün,
Ne zaman yarýna koþsam, dündün,
Yanmaya çalýþsam, söndüren küldün,
Yinede yüzünden eksik olmasýn gülüþün.
Güllerim açsa, kafeste bülbülün,
Ayrýlýðý anlatýr dilindeki türkün,
Zehir saçýyor büründüðün kürkün,
Yine yüzünden eksik olmasýn gülüþün.
Ben eskidim, sense vitrinde süsdün,
Ne zaman toz tutsam hemen küstün,
Sözüne gerek yok bakýþýnla üzdün,
Yinede yüzünden eksik olmasýn gülüþün.
Baharýmda yapraðým yeþerse, güzsün,
Bir þehiri yurt edinsem sürgünsün,
Baþkasýna kolay, bana çileli ömürsün,
Yinede yüzünden eksik olmasýn gülüþün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.