NAKIŞLANMIŞ ELİFE

NAKIÞLANMIÞ ELÝF’E
Yeryüzünde yaþayan, en mübarek halife
Sonsuzluðun rengiyle nakýþlanmýþ Elif’e,
Aynayým aynalardan, bir de milyon kaynatan,
O kutsal emanetle; Atomlarý oynatan!..

Temsilciyim, temsilim! Bendedir sahne, dekor,
Kâh melekten üstünüm, kâh hayvandan aþaðý,
Ýnanmazsan ey dostum, aynaya bak beni sor!
Dilimlenmiþ dil benim, Allah söyler lisaným,
Esrarýn ahengiyim, insaným ben, insaným.

Göz içinde göz benim, ilham alýr bakarým.
Bulutlar göz göz aðlar, ufuklarý yakarým.
…….Parmak ucumda þehir,
…………Damarlarýmda nehir,
………………Bana hazýr cehennem,
…………………..Beklenen cennet ahir!..
Ýçimde uçurumlar, daðlarýmda sis duman,
Çözülmemiþ bilmece, sýrlarýn ahengiyim.

Buz daðýyým eriyen, mühürlenmiþ asuman…
Sonsuzluðun rengiyle, türlü renge boyanan,
Olur mu köksüz aðaç; dalsýz, yapraksýz çiçek?
Doðmak varsa anadan, ölüm kaçýlmaz gerçek.
Bilinmeyen bir þey var, nerde ne zaman nasýl?
Umulmadýk bir anda, ne kýlýkla gelecek!

2008

Sosyal Medyada Paylaşın: