KAOS

Zinciri de kalmadý tutunacak dalý da
Koyverdik kendimizi hayatýn akýþýna
Hayaller var, özlemler ki sýra sýra
Ayak yürümüyor, yolsa çok uzun
Durmak deðil kâr da, gönül firarda.

Ne hesabý tutuyor günün, ne yarýn belli
Yüze deðiyor soðuðu kýþýn,kasým gireli
Sor bakalým üstadým, bu kul nereli?
Ne gidilen yol var þimdi, ne de bir plan
Yaþadýk sanýlanlar ya rüyaydý, ya yalan.

Yaprak gibi sararýyor ömür dediðin
Ýçinde bir bahar var, müjdelediðin
Kaldý çoktan geride eþ,dost aþina
Bir selam yollamak var dostun hasýna
Savrulup giden biziz ki kader ne yapsýn.

Ýçe döndü yüzler, hani tevekkül
Esasýnda insanlar çocuk gibi masum
Kirlenmeselerdi keþke, hepsine küstüm
Elini tutacak bir kul arar dururum
Sorgularým kendimi, suç bende deðil.

Uzanýyor daðlar gibi efkar, asla eksilmez
Yolu güzel olanýn sabrý,gücü tükenmez
Merhametten doðar güneþ,kara geceye
Hele bakýn sol yandaki buruk acýya
Namerde eðilmezse baþ, çýkar zirveye.

Açýldýkça yeni yollar, gidilmez oldu
Mektup desek o da bitti ,telefon doðdu
O mektuplarda cümleler nasýl da hastý
Ötelerden gelen selamlar,özlemler vardý
Teknoloji insanlýðý fena savurdu.

Dostluk sohbeti yankýlanýrdý kulaklarda
Ýkramla gelen emekler hep hatýrlarda
Toplaþýlýrdý odada, yahut kýrlarda
Dertler konuþulurdu, sarýlýrdý yara
Zaman mý deðiþti bilmem, biz mi acaba?

Yok desek yeridir artýk hayatýn tadý
Siyah beyaz resimlermiþ, rengin üstadý
Þimdi bezense de hayat türlü renklerle
Haz vermiyor akla, göze ve de yüreðe
Cadý kazaný kaynýyor, sonu bilmece...

Alýþkanlýklar yýkýldý, oldular hoyrat
Eskilerden bir konuþsan ederler dikkat
Ýki satýr okunmuyor, küstü kitaplar
Yarýn olmasýn karanlýk, budur içtihat

Bu rehavet bitmelidir, insanýz bizler
Selamlar dökülsün dilden, gülsün þu yüzler
Yýkýlsýn soðuk yüzüyle ekran illeti
Bakýn hele ne hale getirdi aziz milleti.

Sanýlmasýn biz gerici bir kafayýz
Her teknolojiyi tanýr, hem de kullanýrýz
Gereði olmadýðý halde aramýza giren
Bizi bizden koparan, eritip sömüren
Yakýndayken bile ne yazýk hasret çektiren
Ýþte bu durumun tam karþýsýndayýz.

Belki baþlamak gerek yeniden akýyor hayat
Ýnanýn sohbetsiz ömür hem kof, hem hoyrat
Bir insaný kazanan, bir gönle giren
Yýkýlýr mý kolayca hayata direnen
Ýnsanlarýn saadeti esas, her þeyde mutlak
Her iþin sonu hayýrdýr, budur tek murat.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın: