saymadým ! kaç ceset çýkarýldý gözlerimin çukurundan kaç acý topraðýma dikildi bu kaçýncý ölüm uykusuna direnen yabancýnýn sokak kavgasýna denk geliþim
sol yanýmdan baþlýyorum sýzlamaya Allah’ým
telafisi olmayan hatalara karýþmýþ rüzgâr yangýn yerini küle çeviren güneþse mahkum günün her saatine ama kalmaz ki delikleri kapanmýþ bulutlarýn imdat çýðlýklarý yankýlanýrken yere düþer deva’nýn melekleri kýrýklarý zamanla alçýlanýr
peki ya þimdi nasýl çizilecek mutluluðun resmi günyüzü gökyüzüne bu kadar uzakken
bir kere düþtü mü soðuk bedene ne nefes kalýr ne de anlatýlacak bir hikâye gelecekte
keþke ölmeseydi ölenler ve keþke gitmeseydi ruhunu sonsuzluða teslim edenler
kimse yýkýlmasýn !
07/11/2020 01;50 eMÝNeYZAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.