Güldane.
Sen esip söndürdün,gören gözümü.
Karanlýða düþtüm, söndüm Güldane.
Kimsem kalmayýnca, dövdüm dizimi.
Tükenmez dertlere kondum Güldane.
Ne dedim de küstün, sebebin niye.
Sanki az yalvardým, gitme dur diye.
Ayrýlðýn soktu, baþýmý suya.
Sulu deðirmene döndüm Güldane.
Yüreðime candýn, damarýma kan.
Baþýma tac oldun,özüme þan.
Hep peþinden geldim, durdum an be an.
Hallerine bakýp, kandým Güldane.
Yollarýma çýkar, bakar dururdun,
Her bakýþta beni candan vururdun.
Nazlý nazlý dönüp bana yürürdün.
Beni seviyorsun sandým Güldane.
Bilmem nereliydin, sen nerden geldin.
Baðlarýmý çözdün, gönlümü çeldin.
Kaþýnla gözünle baðrýmý deldin.
Devrilip yýkýldý bend’im Güldane.
Önüme, arkama devrildi kaþým.
Ardýna yürüdü gözümden yaþým.
Dumanlar bürüdü dolandý baþým.
Odunsuz, kömürsüz yandým Güldane.
Sen girdin gireli gönül hanýma.
Bakýþlarýn mezar oldu canýma.
Almam artýk Birisi’ni yanýma.
Çuluma oturdum, dindim Güldane.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.