Ec
SONBAHAR
SONBAHAR
Adýmý andýðýn gün, naþýmý kefene sar
Silinmiþ sende hüzün, ömrüne sinmiþ bahar
Gözümden kan damlasý, aktýkça ruhum yanar
Elimde boþ çerçeve, resmin þimdi firarda
Bu aþk buraya kadar, belki baþka baharda
Birlikte yaþamýþtýk, hatýra denen aný
Geçmiþte kaldý herþey , hüzün dolu her yaný
Gezindiðimiz yerler, sanki cennet mekaný
Maziden kalan tek þey, Yýkýk dökük anýlar
Kaderde ayrýlýk var, dillerde fýsýltýlar
Esirgemezdin benden, her anýmýz aþk dolu
Göz süzmeler çizmiþti, gönüle giden yolu
Mutluyduk ikimizde, kaybettik, saðý solu
Þimdi resmine bakýp, Mevsim olmuþ sonbahar
Dört mevsimden sonrasý, belki beþinci bahar
Kalbimdeki yaraya bakýp öldüðüm sanma
Sevmekten vazmý geçtin sakýn adýmý anma
Býrakýp gittin diye, bari ellere kanma
Bu ayýp ikimizin, sevmiþiz neye yarar
Kadere hüküm kesme, bu aþk gönlümü yorar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.