EYLÜL

EYLÜL

Her eylül hüzün baþlar, yaprak dökülür daldan
sanki ölüme giden, bir matem çýðlýðý var
Sararan herbir yaprak, rengini alýr baldan 
Bir uzun yolculuðun, sonuna geldýk havar

Tatlý bir esintidir, okþar ruhuma dolar
Ey gençlik acelen ne,  bu rüzgar gidiþinde
mahþere gider gibi, kýsalýyor bak yollar
Hala aklým almýyor, beden neyin peþinde

Yaklaþýyor gün be gün, tüm alem ayný yerde
Bir gülün kaderinde, yol alýr  tüm umutlar
hani nerde çocukluk, delikanlýlýk nerde
kayboldu birer birer, serde kara bulutlar

kurþunlar delip geçer, ufuk kan kýrmýzýsý
Bir Çocuk gözlerinde, yaþam anlamsýz bakýþ
Canavar duygularda, dinmez hayat sýzýsý
Baþlamadan bitirir, bu umutsuzca yakýþ

Geldi hazan mevsimi, mahzun ve buruk her yer
yýkýlýr üstümüze, neþemizden yok eser.
hüznünde ne þarkýlar yazýldý birer birer
Kimi nihavend çalar, kimi hüzzamdan eser
Sosyal Medyada Paylaşın: