Kıbrıs

Beþparmaklar, tepe tepe dizilir
Akan yaðmur, örgü olur süzülür
Güzel gördüm, iki gözüm seyirir
Kýbrýsýmda her gün, ayrý sevilirÞ

Þu adada, herkes ayrý bahtiyar
Akarsuyu soðuk, erirken kar
Gelinler oynar, yeri olsa da dar
Oy Kýbrýslým, gel belimi sýký sar

Her metresi güzel, cennet vatan
Mangal söner, þiþelerin þafký yaman
Mutlu eder, akþamdan arda kalan
Kýbrýs bura, tütsü tütsü zeytin kokan

Al oraðý, peþkiri oðul, koyul haydi oyuna
Kýzlar hoþ mendillerle, feslikan kokusunda
El yapýmý þarabýn, mayhoþ tortusunda
Kýbrýsta güneþ doðar, meydanýn doðusunda

Her avluda, bir yasemin bir talvar
Üzümler sarkýyor, inci inci bir tamam
Kuyu baþý boþ kaldý, geçerken zaman
Kýbrýs’ta samanlýk, bil ki her dem seyran

Seyre daldým, yuvarlanýrken yelkovan
Altýn kumsal, raký, balýk, baþým duman
Boþ yere efelenme, aþksýz olmaz insan
Kýbrýs dedin mi, durmaz akar zaman

Bu öyle bir aþk ki, yeryüzünde yoktur
7/24 insanlýðýn, boþ lafa karný toktur
Ýrem baðlarý gibi, yüreðe batan oktur
Kýbrýs, beyaz sakalda biten, enfes sondur
Sosyal Medyada Paylaşın: