Birinin öyle çok seversin ki, Onsuz hayatýn boþ olduðunu sanýrsýn, Bir gün öylece çekip gider ki, O an ölümün hak olduðunu anlarsýn.
Çok sevmiþsindir yüreðini kanatýr ayrýlýk, Zifiri karanlýklarda býrakýr seni yalnýzlýk, Artýk hiç bir þeyin eski tadýný alamazsýn, Ýçin, için yer bitirir seni yarsýzlýk.
Beklersin çektiðin acýlar ne zaman bitecek diye, Kývranýrsýn umarsýzca dersin eskiye dönerim yine, Geçmiþ artýk mazide kalýr o günleri bulamazsýn, Öylece býrakýrsýn kendini hakkýn alacaðý güne.
Zafer Özcan-(10.11.2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BELALIM532 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.