Çocukluk...

Seninle çocukluðumuza dönsek,
O kadar temiz ve heyecanla...
Oyundan baþka derdimiz olmasa...

Koþsak, koþsak, yorulsak, yemek yiyip uyusak...
Sabah oyundan baþka uyandýðýmýz birþey olmasa....
Sadece oyun oynasak....

Bir top bulsak,
Ortada vurmaç oynasak,
Hiç vurulmadan can toplasam..
Topladýðým tüm canlarý sana versem...

Saklambaç oynasak,
Beraber saklansak...
Bir kuþ cývýltýsý gibi...
Ýkimizi kimsenin bulamadýðý...
Hiç ebeleyemeceði biryere...

Körebe oynasak,
Mendille gözlerimi baðlasalar,
Dolaþsam dursam...kovalasam...
Herkes dokunsa,
Sadece seni yakalasam...

Yada sen sek sek oynasan,
Ben izlesem,
Devamlý çizgiye deðse taþýn,
Tekrar baþlasan...
Hiç bitmese..
Sen karþýmda olsan...

Ben misket oynasam, sen izlesen,
Devamlý ben kazansam,
Gözlerin gibi rengârenk misketleri
çok severdin..
Kazandýkça sana verirdim...
Kaybedince alýrdým...
Üzülürdün...
Avuçlarýna býraksamda,
Artýk hiç almasam...

Yada yað satarým bal satarým oyununu oynasak,
Senin en sevdiðin oyunu...
Sözlerine bayýlýrdýn...
Sen mendili dolaþtýrsan...
Yine benim arkama býraksan...
Ben elimde mendil seni kovalasam,
Sen sadece gülümsesen...

Bülbül kafeste oynasak,
Çember içinde kalsak,
Sen ve ben...
Önceden çemberi aþýp kazanmayý çok isterdim...
Keþke yine kalsakta, çemberden hiç çýkmasak,
Kaybetsek....
Ama yanýmda sen olsan....

Ýstop oynasak,
Top havaya atýlsa ben tutamayýp yerden alsam,
Ýstop desem,
Ve o an herkes dursa,
Sen koþmayý pek sevmezdin,
Çok uzaða gidemezdin,
Bana en yakýn sen olurdun,
Ben hep seni vururdum...
Sen kýzardýn...
Sonra sen ebe olunca bende bilerek
koþmazdým,
Sana ebelenirdim...

Sen ip atlasan.
Seni ip atlarken seyretsem....
Okadar güzel zýplardýn ki,
Ýp sana dokunmaya çekinir,
Sense yere sanki hiç deðmezdin..
Çok tatlýydýn...

Seninle çocukluðumuza dönsek,
O kadar temiz ve heyecanla...
Oyundan baþka derdimiz olmasa...

Koþsak, koþsak, yorulsak, yemek yiyip uyusak...
Sabah oyundan baþka uyandýðýmýz birþey olmasa....
Sadece oyun oynasak....


Sosyal Medyada Paylaşın: