Boþa kostaklanma, banadýr diye,
Mýsra senin deðil, nesir de deðil.
Ben yarime yazdým, o’nadýr diye,
Þiir senin deðil, þair de deðil,
Aþýðýn maþuða, hitabý vardýr,
Umut kulvarýnda etabý vardýr,
Sevginin edebi, kitabý vardýr,
Evvel senin deðil, ahir de deðil.
Yar senin deðilse, gönlüne banma
Kerem’i deðilsen, Aslý’ya yanma,
Her çiçekten balý, alýrým sanma,
Zühre senin deðil, Tahir de deðil.
Þýp diye seviyor, erkek sanalda,
Her gece bir baþka, baþka kanalda,
Her güle bülbülsün, hercai dalda
Gerçek senin deðil, zahir de deðil.
Belki bu mýsralar, birazcýk acý,
Dokunmasýn sana, sözlerim bacý,
Benden sana olmaz, gönül ilacý,
Sitem senin deðil, kahýr da deðil.
Ozan Figani’yem, budur þiarým,
Sadakat doludur, sevgi diyarým,
Ben aþkýmý asla, býrakmam yarým,
Mola benim deðil, tehir de deðil.
Ozan Figani (Erdem Gümüþ)
09.11.2020
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.