Umduðun Aþka …
Bülbül dalýna konduðu güle
Ses verir naðmeleri tükenmiþ
Boðulmuþ bir deryada
Takatsizlik kendi eline düþtüðünde
Sessizce kalýr bu yerde
Sýrýlsýklam bir vakitte
Gönlü kýrýk sazlarýn naðmesinde
Trenler zamaný tüketir
Tersine akan sularda
Kuþlarýn kanatlarýnda yük
Ne kadarda kaba
Ne kadarda hovarda
Uçup gidiyor hoyratça
Mevsimler büklüm büklüm
Kýþý okþayarak ilerler bulutlar
Yaban çiçekleri solgun argýn
Boynu bükük
Kalbi kopuk çatýyor
Bir oldu bitti gibi sýzýyor
Üþümüþ ellerim ellerine bakýyor
Ellerinde bir resim olurdu
Ellerin ya
Öyle daðlarý devirmek gelir gönlümde
Ormanlarý olmayan
Sarýya boyanmýþ saçlarýn
Kýsa kýsa yollarý
Ýþte öyle sarmalý
Bir sam yeli eþliðinde
Kurumuþsa dallarým
Kapanmýþ gibi yollarým
Oysa…oysa..oysa…
Bak buradan bakýnca oralar öyle görünmüyor
Bir sel almýþ koyundan kayalarý
Kovuðuna doldurmuþ molozlarý
Ýpini çektiðin
Dünyanýn ortasýnda
Çadýr kurmuþ oturursun
Ýçinden gülücükler
Ellerinden resimler düþmüþ
Gözlerinden bakýnca ýþýk görünmüyor
Bak þimdi özlemler devþiririm
Ýsli lambalarýna
Gidemediðim sokaklarýna
Kör kuyusuna düþtüðüm rüyalarýmýn
Cami avlusunda koyduðum
Gözlerimden gözlerine gölgeleri
Pencerenin ucundan bakarak
Býraksaydýn gülüþlerini
Yýrtýlmýþ hatýralarýna deniz kabarýrdý
Gök gürler birden þimþek çakardý
Derken hayat kayýp gidiyor ellerimden
Sular kuruyor toprak çatlýyor
Dökülüyor tel tel zamanenin halleri
Þimdi hayhay vakti
Dirilip toparlanmalý
Göçü toplayýp uzaklara
Karýþýk resimleri netleþtirip
Çekip gitmeli ayaz vakitlerden
Çýkrýðýna doladýðýn bu dünyanýn
Gözlerine çomak sokup
Ufuklara doðru el açýp
Umudun ötesine hesap vakti
Severek, koþarak umutla gitmeli…
08-11-2020 Hayrettin Þahin