ÖZLEM

Okyanusa akan nehir,
Uzaklarda kayýp þehir,
Yürekte düðümlü kahýr,
Özlem dediler adýna.

Sol yanýmýzda bir aðrý,
Özlem sonsuzluða çaðrý,
Özlem sevda yanardaðý,
Patlar doymaz inadýna...

Özlem bitmez, ömür biter,
Bir baca sonsuza tüter,
Derde salar katar katar,
Yazýlýr kuþ kanadýna...

Demir alýr beyaz gemi,
Ne yana döner dümeni?
Taþýr karnýnda gümaný,
Her gün düþer de yadýna...

Özlemine eren var mý?
Bir güllü bað, yoksa yar mý?
Yoksa varýlmaz diyar mý?
Cevap vermez feryadýna.

Söyle, bu kimin eseri?
Açar yapraðýný sarý,
Kaç boyutlu bir tasarý?
Aklým ermedi koduna.

Daðlara salýnca beni,
Unuturum, günü, dünü,
Gelir diye bir gün sonu,
Her gün giderim oduna...

Geçer zaman, elim ermez,
Kýrk yýl oldu, bir gül vermez,
Ben koþarým, o gel demez,
Dilim varmadý tadýna...

Ermedi aklým vallahi,
Çekerim derince ahý!
Var mý bunun bir günahý?
Ýþledim yar soy adýna...




Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın: