Mor Menekşeler Çiçek Açarken

MOR MENEKÞELER ÇÝÇEK AÇARKEN

Ela gözlü bir yar sevdim gülüyordu,
Mor menekþeler çiçek açarken.
Mutluyduk seni seviyorum diyordu,
Mor menekþeler çiçek açarken.

Akþamlarý gün batýp gece oluyordu,
Ayýn þavký gül yüzüne vuruyordu,
Dýþarda hafif bir poyraz esiyordu,
Mor menekþeler çiçek açarken.

Poyraz üþütüyor sarýlýyorduk sýkýca,
Aþk fýsýldaþýyorduk gece boyunca,
Huzurla uyuyorduk aska doyunca,
Mor menekþeler çiçek açarken.

Sadece seni sevdim büyük bir aþkla,
Ayrýlmak yoktu sarýlýyorduk meþkle,
Herkes bizi izliyordu þaþkýnlýkla,
Mor menekþeler çiçek açarken.

Ask neydi bilmiyordum sevene dek,
Sevmiyordum baska seni görene dek,
Baþkasýný hiç sevemem ölene dek,
Mor menekþeler çiçek açarken.

Selimi sevdada herkese örnektir.
Hep sevilir yýllanmýþ þarap gibidir,
Güzelliði ruhta arar, ask görecedir,
Mor menekþeler çiçek açarken.

07.11.2020 04.40 Ben Selimi (Ömer Kýlýç)
Sosyal Medyada Paylaşın: