bilmesin kimse seni öptüðüm aný gözlerindeki esrarý, baþýnýn hep maðrur duruþunu
adýný ünlemiyorum artýk sadece attýðým yerden kanýyorum bir öncekinden daha keskin suskunluðum sorgusuz yatarken þehrin kapýlarý
kapat kulaklarýný ey þehir inkar et onlara hiç sevmediler de dilin sürçsün bu kez yalan bile olsa inkar et ey þehir bak bu sefer nasýlda çoðalýyorum her parçalanýþta
gittiðin günü hatýrlarým elindeki kahýr darbelerini kurumuþ göz pýnarlarýný bir de erkekler aðlamaz derlerdi sen hep geceyarýlarý gittin baþka þehirlere uzayan gölgelerin kuytularýnda..
terkediþini hatýrlarým beni sevmeyi terkediþini senin gidiþini ve zehirli bir yýlan gibi çöreklendiðin ruhuma hüznü sokuþunu
ah þehir.. ýþýðýnda sarhoþum bu gece sokaklarýný binbir þarkýda arþýnlýyorum yine ucuz þaraplarýn etkisinde gibiyim
severdim onu bilirsin uðursuzdu ama benimdi..
syrus
Sosyal Medyada Paylaşın:
syrus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.