ÖZLEM

ÖZLEM
Yusuf Yýlmaz
Nerede kaldý, nerede? Ah! O eski günler?
Mavi gök altýnda masmavi bakan gözler.
Hasret yarasýyla bezenmiþ özlemler!
Nerede kaldý?

Dur nereye? Geçmiþinden kaçamazsýn.
Nereye gidersen git, asýlý durur karþýnda hatýralar.
Þu anda yaþadýklarýn , kovalar geçmiþini , arkandan.
Ah þunu da yapmasaydým dediðin piþmanlýklar.
Eðer doðru anlarsan,
Seni bekliyor doyumlu saatlar.

Pýrýltýlý bir eve giderken her yola sapmamalý.
Keþke dediðin zamanlarda olmuþtur elbet.
Ah! Bir bilsen zamanýn ne kadar deðerli olduðunu.
Az uyur, az yer, çok çalýþýrsýn.

Hele böyle güzel, cennet vatanda,
Yaþamaya deðer,
Ýyilik, güzellik, doðruluk içinde…
Bir de demlenmiþ mis kokulu çayý yudumlarken
Dost bahçesinde, geçmiþi yad ederken…


Sosyal Medyada Paylaşın: