Mart aylarýnda giden göçmen sevdam.. ... Gelirdin sen her Eylül’de hani.. Tutardýn yüreðimin ellerinden.. Bayram yeri olurdu buralar.. Ýçimdeki çocuk þenlenir, kadýn güzelleþirdi.. ... Geldiðin her Eylül’de.. Uzun uzun, sýmsýký sarýlýrdýk biz.. Kemiklerim doyardý sensizliðe.. Bedenim varlýðýnla yeniden can bulurdu.. ... Sen Eylül’de gelirdin ya.. Ýçim içimde sýðmazdý da.. Güller açardý yanaklarýmda.. Sen bir dal almaya kýyamazdýn hani.. ... Eylül’de gelirdin sen.. Önce Eylül bitti, sonra Ekim.. Kasým da bitti.. Gelmedin..
... (dönüþüne umut dedi bendeki sözlükler.. umut ayak seslerinde.. umut.. ben umudu unuttum.. ben yokluðunda birçok duyguyu unuttum.. hayatýmda anlamýný yitiren her þeyin sende anlam bulmasýna ben mesulüm.. fazla büyüttüm seni içimde.. çünkü sen buna deðerdin.. sen buna deðersin..)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bahar Günlüğü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.