Gökyüzü ne kadar mavi olursa olsun
Eðer kapatýyorsa bir bulut güneþin gözlerini
Tüm þehir karanlýktýr o vakit...
Deki; bulut çek ellerini
Alma ýþýðýmdan sýcaðýmdan yaþam hevesini
O açmalý, yayýlmalý ki nasiplensin þehir
Bu nurun ýþýðýnda tedavi olsun yaralarýmýz
Yoksa tabip çare, merhem deva olmayacak
Bir sonra ki, güne düþlere, gülüþlere kör kalýþýmýza
Aklýmýzý ceviz kabuðunun içine hapsediþlerimize
Kalbi ruhumuzun arþ-ý aleme nüksedip
O nurla bir oluþlarýna
Mani olma ey kara bulut!
Yoksa kahinler felaket, alimler kýyamet diyecek
Bu kör, izbe kar’anlýða
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.